Op vrijdag en zaterdag 7 en 8 oktober beleefden we de tweede Vaderhartconferentie van dit jaar. We laten graag een aantal deelnemers aan het woord:
‘Het was een prachtige conferentie waarin we veel met elkaar mochten delen. Persoonlijk heb ik er erg veel aan gehad . In de eerste plaats mocht ik iets waar ik spijt van had los laten: het beheerst mijn leven niet meer. De pijn is weggenomen. De tweede dag wilde ik toch wel heel graag een ontmoeting met of beeld van God ontvangen, en dat heb ik gekregen. Nadat we gebeden hadden met David zat ik nog met mijn ogen dicht. Opeens kreeg het beeld van de Vader op het strand met zijn armen wijd open en Hij sprak: “Jij bent mijn geliefde dochter”. Dit sloeg in als een bom. Ik heb enorm gehuild en tegelijk was ik enorm blij. Het feit dat God mijn Vader wil zijn kreeg zo’n enorme impact. Dit beeld wil ik niet meer kwijt.’
‘Deze conferentie heb ik als hartverwarmend ervaren. Ik heb de liefde van God echt ervaren. Het sprak echt uit de ogen van David. Ik kreeg het gevoel dat hij de liefde van de Vader letterlijk wel in ons wilde gieten. Het smaakt naar meer om het zomaar te zeggen. Tijdens de conferentie besefte ik hoe jong en oud snakt naar de liefde van de Vader. De meesten ook nog gelovig opgevoed, maar blijkbaar komt de liefde van de Vader op de één of andere manier niet binnen in ons hart. We kunnen het blijkbaar niet ontvangen.(…) Dat ik steeds meer ga beseffen wat mijn identiteit is in Christus: daar draait het om.
‘In eerste instantie was ik toch wel met een verhard hart naar de conferentie gegaan. Ik was gespannen en kon mij niet volledig geven in aanbidding. Wat ik erg plezierig vond was dat het team voor je ging bidden zonder woorden maar gewoon de zachte aanraking van een hand op je rug. Langzamerhand ging mijn hart weer open en kon ik mijn zorgen delen. Na deze dag kon ik weer gevuld met Zijn liefde en zorg en met Zijn Aanwezigheid in mijn hart naar huis, ook nog weer sterk bemoedigd door de liefdevolle woorden van Onze Vader.’
‘Ik ben naar de Vaderhartconferentie gegaan met een open instelling en wist niet precies wat ik kon verwachten. Toen we begonnen was ik erg emotioneel door het spreken, zingen en de aanbidding. Wat bijzonder om mee te mogen maken dat God en de Heilige Geest mijn hart zacht maakte. Om eerlijk te zijn huil ik liever niet waar anderen bij zijn maar dit gebeurde toch. Dit zie ik als leiding van God. Ik ben op een gegeven moment na de eerste dag uit de zaal gelopen en dacht dat ik maar beter naar huis kon gaan omdat ik mij als een belemmering zag voor de groep. Ik sta normaal voor anderen klaar en wou niet als ‘huilebalk’ of ‘zielig geval’ gezien worden. Iemand van jullie team en Faith zijn bij me gekomen en hebben me geholpen en ervan overtuigd dat het niet erg is om je emoties te laten zien en dat het de Heilige Geest is die dit bewerkte. Wat was dit moeilijk voor mij om de controle los te laten!! Ik besloot te blijven.
De tweede dag gebeurde er iets heel bijzonders voor mij. Het leek wel of hetgeen gezegd werd precies voor mij was. Er werd gesproken over een versteend hart en dat dat eigenlijks een spons moet zijn en dat de HG zo je in je hart kan komen en bewerken. Dit was zo raak voor mij want dat was het antwoord op wat er bij mij aan de hand is. Ik wil altijd sterk zijn en doorgaan en sta te weinig stil bij mijn eigen emoties en bij wat mij overkomt. Hoe hard ik mijn best ook deed om de stem van God horen of beelden te ontvangen: het leek voor mijn gevoel een eenrichtingsverkeer. Nu weet ik waarom. Ik heb een versteend hart en ik moet juist eerst daarmee aan de slag zodat mijn hart een spons wordt en doordrenkt kan worden door de HG. Dan zal ik God gaan verstaan en begrijpen wat Hij mij wil zeggen en antwoorden geven die ik dan wel begrijp.’
‘Ik vond het GEWELDIG om deze 2 dagen te hebben meegemaakt. Aangezien ik de Royal Mission school voor het tweede jaar volg komt heel veel je ‘bekend’ voor. Maar de sfeer is zo GOED, je krijgt ZOVEEL LIEFDE voor je medemens. Je voelt de Goddelijke nabijheid. Eigenlijk is het met geen pen te beschrijven…maar…HET IS ZO GOED!’
‘God de Vader, Papa, is blij met mij. Hij kijkt met vreugde naar mij. Hij heeft mij gemaakt naar Zijn eigen beeld. Ik ben zijn geliefd kind en ik ben uniek. Hij heeft elk deel van mij gemaakt, en wat Hij maakt is een wonder (Ps 139). Hij wil graag dat ik me laat vullen met Hem, dat ik drink van Zijn liefde. Dat ik aan Zijn voeten zit en me vul met zijn liefde. Hij wil dat ik mezelf accepteer, tevreden ben met mezelf, mezelf ben en me niet laat afleiden door wat anderen denken of zeggen over mij. (…) God weet wat hij doet in mijn leven, Hij heeft alles in zijn hand, hij ziet alles en wil er zijn voor mij. Ik hoef niet bang te zijn zoals het opwekkingslied zegt: I’m no longer a slave to fear, I am a child of God.’
‘De twee dagen op de Vaderhart conferentie hebben mij diep geraakt. Grote delen had ik eerder gehoord, maar niet alles had ik doorleefd. Er werden dingen verfrist: door de teachings van o.a. David landde het echt, omdat hij spreekt over wat hij zelf heeft meegemaakt. Als ik twee dingen zou moeten highlighten dan waren dat de thema’s over de ‘orphan spirit’ en de ‘wilsbesluiten’. Ik merkte dat God mij daar openbaring gaf en dat daarmee ruimte kwam voor een stuk genezing. De gehele atmosfeer van de conferentie was prettig, warm en vriendelijk wat er voor zorgde dat mensen zich veilig voelden en daarmee ontvankelijk voor wat Hij wou doen. Ik zou iedereen de conferentie aanbevelen, dit is een fundamenteel stuk basisonderwijs wat bepalend is voor onze gehele levenswandel. Ik ben dus erg blij dat ik ben geweest en zie er naar uit er de volgende keer weer bij aanwezig te zijn.’
Meer over de Vaderhartconferentie kun je hier lezen.